De agressieve hond met mensen

De hond laat op verschillende manieren zijn superioriteit over andere dieren of mensen zien, maar deze vorm van agressie volgt altijd hetzelfde patroon:
- Hij communiceert zijn bedoelingen met de lichaamstaal van zijn tegenstander, om te waarschuwen voor het gevaar.
- Het reageert op een gebaar (zelfs onvrijwillig) dat hij interpreteert als een bedreiging en reageert door te vallen.

De hond kan zijn agressie zowel tegen zijn meester als tegen vreemden. Dit gedrag wordt meestal gezien tussen één en twee jaar, wanneer de hond geslachtsrijp wordt, hoewel episodes van agressie eerder kunnen worden gecontroleerd. Het is een fenomeen dat vooral bij mannen voorkomt, omdat nieuwe ruimte, rebelleert hij tegen zijn meester-geweldszaken onder vrouwen, echter, zijn niet ongebruikelijk. Een ernstige fout, zoals veel leraren, is om een ​​gelijke te beschouwen als alle leden van de roedelhond / mens, omdat zij denken dat het vestigen van een hiërarchische relatie (met de man, roedelleider en de ingediende hond) vermindert het dier vrij. Maar hoe absurd het ook klinkt, de hond herkent zijn meester niet als de leider, voelt zich verantwoordelijk voor de groep waartoe hij behoort en gemachtigd om beslissingen te nemen voor zijn meester goed: hij rebelleert tegen zijn autoriteit en manifesteert dan agressie tegen hem.

De dominante hond die bijt zijn meester is iemand die meestal op zijn bed slaapt (met een onderscheid: de dominante hond en de hond angstig, te gehecht aan zijn meester, beiden kunnen slapen op het bed, maar terwijl de eerste het bed "bezet", grommend als zijn meester probeert erop te stappen, de tweede laag in de buurt van de persoon, direct contact, en hij komt niet van deze plek), bezet de bank, gromt als je probeert haar kom te verwijderen, objecten pakt en ze nooit loslaat, snippers, trekt aan zijn riem, gehoorzaamt geen bevelen zoals "Zit! "Of" naar beneden! "En reageert niet wanneer hij wordt gebeld.

Hij is jaloers op andere familieleden, vooral kinderen die achter hem aan kwamen in het huis. Hij is bereid om bij bepaalde gelegenheden geaaid te worden, door in opstand te komen wanneer hij "met rust gelaten wil worden" (in dit geval is het juister om te spreken) van agressie door irritatie). Dit is een hond die nog steeds het gezag van zijn meester trotseert, die het laat gebeuren, niet noodzakelijk, al zijn gedrag rechtvaardigt en probeert hem te kalmeren door hem te verwennen en te strelen, waardoor zijn toestand wordt verergerd. Als dit is een onderwerp dat zijn agressie richt op het onbekende, het gedraagt ​​zich ambivalent. Het kan worden gestreeld en plotseling in de hand bijten die knuffelig is, of een gast toestaan ​​het object dat hij bewaart binnen te gaan en vervolgens op kauwen terwijl hij zich omdraait om te vertrekken.

De hond is niet altijd agressief in alle gepresenteerde situaties. Hij kan intiem zijn wanneer hij uit bed komt, maar kan geen agressiviteit vertonen wanneer hij zijn kom terugtrekt. Sommige onderwerpen bijten niet in aanwezigheid van hun meester. Dit zijn honden die zijn overbezorgd dapperder in zijn aanwezigheid, die aanval, en worden dan opnieuw verlegen en laf wanneer alleen het temperament van de hond heeft een directe invloed op de trend van dominantie en agressie, maar het is vooral het gebrek aan onderwijs en het ontbreken van een strikte hiërarchie - waarbij de roedelleider (de man) zijn gezag niet uitoefent - die de rebelse en scherpzinnige bevorderen.

Hoe te gedragen?

Om de sociale agressie van de hond te beheersen, moet de meester sturen om de controle terug te krijgen, nooit vergeten dat dit een gedragspathologie is die heel moeilijk te genezen is. De straf kan succesvol zijn, maar het gebruik ervan wordt alleen aanbevolen voor zeer vastberaden mensen met een lange ervaring met leven met dieren. Het is mogelijk om de kleine honden in de ribben op te tillen en licht te schudden, maar een goede slag met een blok kan ook worden gebruikt om agressie tegen te houden. Als ze groter zijn, kunnen ze ook met de riem meeslepen.